Açıklama

İstanbul, bir lojistik devidir. Tarihi yarımada, yeni havalimanı ve elbette, dünyanın en stresli müşteri hizmetleri sektörlerinden birine ev sahipliği yapar. Bu sektörde, saatler esnektir, müşteriler beklentileri karşılanamaz derecede yüksektir ve trafik; bir doğal afet kategorisindedir. Bu kaotik sahnenin merkezinde ise, rekabetçi İstanbul escortlar camiasının iki zıt kutbu, Semiha ve Rabia, yer almaktadır.

Onlar sıradan iki escort istanbul figürü değildir; onlar, pazarlama dehaları, psikolojik harekat uzmanları ve birer zaman yönetimi gurusu (en azından Semiha öyledir).

İstanbul Escortlar BÖLÜM I: SEMİHA, CRM’İN Kraliçesi

Semiha, 40’lı yaşlarının başında, zarafetiyle ünlü olduğu kadar, dakikliğiyle de ün salmıştır. Onun için hayat, verimli yönetilmesi gereken bir kaynaktır. Semiha’nın çantası, lüks kozmetik ürünleri yerine, dört farklı ajanda, yedek şarj cihazı ve Fatih-Beşiktaş arası trafiğin anlık yoğunluğunu gösteren bir çıktı bulundurur.

Semiha, sektörde bir ilki başarmıştır: Kendi “Müşteri İlişkileri Yönetimi” (CRM) sistemini kurmuştur. Bu, basit bir defter değildir; içinde, müşterilerin sadece isimleri ve meslekleri değil, aynı zamanda en sevdikleri kahve türü (Şişli’deki Ahmet Bey, sade filtre; Kadıköy’deki Can Bey, fındık şuruplu latte), en son ne zaman spor salonuna yazıldıkları ve hassas oldukları konular (asla Fenerbahçe’den bahsetme) gibi hayati bilgiler yer alır.

Semiha’nın en büyük düşmanı, İstanbul trafiğidir. Bir keresinde, önemli bir buluşmaya yetişmek için motosikletli kurye kıyafetiyle yola çıkmak zorunda kalmış ve bu olayı, kariyerinin en başarısız “kıyafet seçimi” olarak defterine kaydetmiştir. “Daima B planın olmalı,” der, “B planı işe yaramazsa, C planı olarak Boğaz Köprüsü’nden yürüyerek geçmeyi düşünmek zorundasın.”

Onun için, İstanbul escortlar sektörü, duygusal bir yolculuktan çok, bir operasyon yönetimi sanatıdır. Eğer bir müşteri randevuya 10 dakika geç kalırsa, Semiha bunu kişisel bir hakaret olarak algılar ve bu gecikmeyi, ertesi gün alınacak geri bildirime 0.5 puan negatif etki edecek bir veri olarak kaydeder. O, 5 yıldızlı müşteri memnuniyetinin Tyrion Lannister’ı gibidir.

BÖLÜM II: RABİA, DRAMANIN Felsefi Ustası

Rabia ise, Semiha’nın tam zıttıdır. 30’lu yaşlarının ortasında, o, lojistik yerine felsefeye odaklanmıştır. Randevularına genellikle 40 dakika geç kalır, ancak bu gecikmeyi, müşterinin “Beklentinin Tatlı Acısı”nı deneyimlemesi için gereken sanatsal bir süreç olarak savunur.

Rabia için her karşılaşma, bir sahne performansıdır. Standart bir İstanbul escort hizmeti sunmak yerine, o, müşterinin ruhsal boşluğunu doldurmaya çalışır—genellikle başarısızlıkla sonuçlanan bir eylem.

Rabia’nın en büyük sıkıntısı, müşterilerin sığlığıdır. “Bir ay boyunca, sekiz farklı bankacıyla Nietzsche’nin ‘İrade Gücü’ üzerine konuşma çabasına girdim,” diye dert yanar. “Hepsi, sonunda ‘Ama Rabia Hanım, bu konunun bizim işimizde pratik karşılığı ne?’ diye soruyor. Hayatın pratik karşılığı mı olurmuş?”

Rabia’nın en ünlü aksesuarı, ‘Acil Durum Dostoyevski’sidir’—kendisini bunalmış hissettiğinde, müşterinin karşısında okumak üzere küçük ciltli bir Suç ve Ceza nüshası. Müşteri, akıllı telefonunda borsa takibi yaparken, Rabia fısıldayarak Raskolnikov’un iç çatışmalarını okur. Bu, onun protesto şeklidir.

Semiha, Rabia’nın bu sanatsal savrulmalarını görünce sürekli sinir krizi geçirir. “Rabia, randevuya geç kaldın çünkü Üsküdar’da bir martının varoluşsal krizi üzerine bir fotoğraf çekimi yaptın! Martıların CRM’de yeri yok!”

BÖLÜM III: FİYASKO ZİRVESİ: BOĞAZİÇİ MİS MİS KOKUYOR

Semiha ve Rabia, rekabetçi olsalar da, bazen İstanbul’un absürtlüğüne karşı omuz omuza savaşmak zorunda kalırlar.

Böyle bir felaket de, “Boğaziçi Mis Kokuyor” olayıdır.

Yaz aylarında, uluslararası bir iş adamı olan Bay Johnson, lüks bir escort istanbul deneyimi talep eder. Semiha ve Rabia, Johnson’un taleplerini yanlış anlar. Johnson, Boğaz’da romantik bir akşam yemeği istemiştir. Ancak Semiha, organizasyonu o kadar titizlikle planlar ki, Johnson’un balık alerjisine karşı önlem olarak, tekneye tamamen konserve ton balığı ve BİM’den alınmış salatalık turşusu yükletir. Rabia ise, bu buluşmayı ‘Antik Yunan Tragedyası’ konseptiyle düzenlemeye karar verir ve tekneye, Tantalos’un acılarını anlatan bir heykel ve iki yapay keçi getirir (niyet, pastoral bir hava yaratmaktır).

Bay Johnson, tekneye adım attığında, konserve ton balığı kokusu, Rabia’nın kostümlü keçi maketleri ve Semiha’nın panikle ona okuduğu acil durum trafik raporuyla karşılaşır.

Johnson, dehşetle, “Sanırım ben, bir İstanbul escort hizmeti yerine, bir deneysel sanat enstalasyonuna para ödedim,” der.

Semiha, İstanbul Escortlar durumu kurtarmak için titiz CRM dosyasından Johnson’ın en sevdiği müziği açar (bir 80’ler metal grubu), ancak Rabia itiraz eder: “Hayır! Bu an, bir ağıt ister! Bir aşkın ve ton balığının trajik sonu!”

Sonunda, Bay Johnson, yemeğini yemeden, keçi maketleriyle fotoğraf çekilip, Semiha’nın sunduğu detaylı fatura dökümünü (trafik gecikmesi tazminatı dahil) alarak tekneden ayrılır.

SONUÇ: HAYATTA KALMA SANATI

Semiha ve Rabia, İstanbul’un iki zıt kutbu gibi, şehrin sürekli değişen taleplerine ayak uydurmak zorundadır. Semiha, 5 yıldız ve hatasız lojistik peşindedir. Rabia ise, anlam ve estetik arayışındadır.

Onların hikayesi, bu şehrin mikrokosmosudur: Biri planlar, diğeri spontane kaos yaratır. Ama sonuçta, her sabah Boğaz’ın sisleri dağılırken, bu iki İstanbul escortlar figürü, bir sonraki absürt randevuya, bir sonraki trafik sıkışıklığına ve bir sonraki varoluşsal krize hazırdır. Çünkü İstanbul’da müşteri hizmetleri asla bitmez; sadece, bir sonraki dramatik perde açılana kadar ertelenir. Ve Rabia’nın deyişiyle, “Eğer bir iş sıkıcıysa, o işe biraz tiyatro ekle. Ya da en azından, bir keçi maketi.”